mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 99

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

e1-a1-c2 w A

EZnieU= nuty laski łuki kropki

a1-c2 w Wf (→Wn,Wa)

EZTU = łuk i kropki
..

Zapisane w A, dolne nuty ćwierćnut dolnego głosu zostały usunięte w korekcie Wf (→Wn,Wa), z pewnością przez Chopina. W analogicznej sytuacji w t. 199 Chopin wykreślił dolne nuty akordów już w A, tak więc omawianą korektę Wf można uznać za świadectwo przeoczenia odpowiedniej poprawki na etapie pisania A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 185

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

na końcu taktu w źródłach

 pod b, alternatywna propozycja redakcji

gwiazdka EZnieU (zrobić)
..

Przesłanką dla proponowanej alternatywnej wersji pedalizacji jest widoczne w A skreślenie  na końcu taktu i dopisanie jej pod b, jak w t. 180-181. Skoro całotaktowy pedał okazał się zdaniem Chopina nieodpowiedni w t. 184, nie widać wyraźnego powodu, by stosować go w niemal identycznym t. 185. Sytuacje, w których Chopin pomija zamierzoną poprawkę w jednym z kilku miejsc, są wcale nierzadkie, por. np. Etiudę E op. 10 nr 3, t. 33, Preludium B op. 28 nr 21, t. 36 czy Koncert e op. 11, cz. I, t. 50-51.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 186-187

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Krótsze łuki w źródłach

TGTU

Dłuższe łuki, alternatywna propozycja redakcji
..

W tekście głównym podajemy łuki źródeł, jednak biorąc pod uwagę prawdopodobną korektę łuków w analogicznych t. 182-184, proponujemy odpo­wiednio przedłużone łuki także tu. Chopin mógł uważać, że łuki podane za pierwszym razem wy­starczą jako wskazówka właściwego wykonania, a nie można też wykluczyć niestaranności szty­charza, który zrealizował tylko połowę ozna­czo­nej korekty.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 194-195

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do a1 w A i Wa

EZnieU

Bez łuku w Wf

Łuk do g1 w Wn

EZTU
..

Analiza widocznych w A poprawek łuków w podobnych motywach – w t. 8-19, 100-101 i być może 198-199 widać przedłużanie łuków tak, by dochodziły do kończącej motyw półnuty – prowadzi do wniosku, że łuk w omawianych taktach jest pozostawioną przez nieuwagę, pierwotną wersją łukowania tej figury. Z tego względu w tekście głównym podajemy dłuższy łuk, zgodny z ostateczną koncepcją łuków.
Brak łuku w Wf to z pewnością przeoczenie sztycharza, które uzupełniono – zapewne na podstawie porównania z analogicznymi figurami – zarówno w Wn, jak i Wa. Przy tym adiustator Wn wziął przypuszczalnie pod uwagę także wcześniejsze, podobne miejsca, natomiast jego angielski kolega spojrzał tylko na najbliższą figurę, w t. 196.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca